قانون اساسی تاجیکستان
ظاهر
قانون اساسی تاجیکستان عالیترین متن قانونی در کشور تاجیکستان است.[۱] این قانون در ۶ نوامبر ۱۹۹۴ میلادی به تصویب رسید.
تاریخچه
[ویرایش]تاجیکستان تا سال ۱۹۲۹ میلادی بخشی از جمهوری شوروی سوسیالیستی ازبکستان بود. در این سال از ازبکستان جدا گردید و به عنوان یک جمهوری مستقل به عضویت اتحاد جماهیر شوروی درآمد.
ولایت مختار کوهستان بدخشان
[ویرایش]ولایت مختار کوهستان بدخشان بخشی از جمهوری تاجیکستان است،[۲] نمایندگان این ولایت در مجلس کشور بدون در نظر گرفتن معیار جمعیت انتخاب میشوند[۳] و یکی از هفت عضو دادگاه قانون اساسی از این ولایت برگزیده میشود.
اصول
[ویرایش]- مرکز جمهوری تاجیکستان شهر دوشنبه است.[۴]
- این قانون زبان رسمی کشور را [فارسی] تاجیکی قرار داده و روسی را زبان ارتباط میان ملتها نامیدهاست[۵] استفاده از زبانهای دیگر را به رسمیت شناخته و اجازۀ برگزاری جلسات دادرسی به زبان اکثریت مردم محل را دادهاست[۶]
- غیردینی بودن حکومت[۷]
- منشأ مردمی قدرت حکومت[۸]
- به رسمیت شناختن حق مالکیت خصوصی[۹]
- نمایندگان مجلس و رئیسجمهور برای یک دورهٔ پنجساله انتخاب میشوند. داوطلب شدن برای شرکت در انتخابات مجلس به ۲۵ سال و ریاستجمهوری ۳۵ تا ۶۵ نیاز دارد.[۱۰]
- داوطلب شدن برای ریاست جمهوری نیاز به ۳۵ تا ۶۵ سال سن، تسلط بر زبان تاجیکی و سکونت در ده سال پیش از انتخابات در خاک تاجیکستان دارد.[۱۱]
مقدمه
[ویرایش]ساختار
[ویرایش]این قانون در ده بخش و یکصد اصل تنظیم شدهاست.
جستارهای وابسته
[ویرایش]- قانون اساسی جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان
- فهرست قانونهای اساسی کشورها
- قانون اساسی
- رئیسجمهور تاجیکستان
منابع
[ویرایش]- ↑ اصل پانزدهم قانون اساسی تاجیکستان
- ↑ اصل ۸۱ قانون اساسی تاجیکستان
- ↑ اصل ۸۲ قانون اساسی تاجیکستان
- ↑ اصل چهارم قانون اساسی تاجیکستان
- ↑ اصل دوم قانون اساسی تاجیکستان
- ↑ اصل ۸۸ قانون اساسی تاجیکستان
- ↑ اصل یکم قانون اساسی تاجیکستان
- ↑ اصل دهم قانون اساسی تاجیکستان
- ↑ اصل ۱۲ و ۳۲
- ↑ اصول ۴۸ و ۶۵ قانون اساسی تاجیکستان
- ↑ اصل ۶۵ قانون اساسی تاجیکستان
- «قانون اساسی جمهوری تاجیکستان»، قوانین اساسی فدراسیون روسیه و جمهوریهای آسیای مرکزی، ترجمهٔ الهه کولائی، تهران: دادگستر، ۱۳۷۷، شابک ۹۶۴-۶۳۵۲-۲۷-۸
متن مربوطه در ویکینبشته: قانون اساسی جمهوری تاجیکستان